Για την απώλεια του Διονύση A. Ζήβα

Με θλίψη έγινε γνωστή η αγγελία του θανάτου του ομότιμου καθηγητή του ΕΜΠ και επί σειρά ετών μέλους του Δ.Σ. του ΠΙΟΠ, Διονύση Α. Ζήβα, σε ηλικία 90 ετών. Ο εκλιπών υπήρξε από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του χώρου της αρχιτεκτονικής, ακούραστος πανεπιστημιακός δάσκαλος και υπέροχος άνθρωπος. Η λαμπρή πορεία του και το έργο του θα συνεχίσουν να κοσμούν τη χώρα μας για πολλά χρόνια.

Ο Διονύσης Α. Ζήβας γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1928. Ήταν αρχιτέκτων (1953), διδάκτωρ μηχανικός ΕΜΠ (1970), καθηγητής στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου από το 1973 και κοσμήτωρ της Σχολής κατά τα έτη 1979-83 και 1989-95. Από το 1997 ήταν ομότιμος καθηγητής της Σχολής. Είχε ιδιαίτερα ασχοληθεί με τα προβλήματα προστασίας ιστορικών κτηρίων και πόλεων, δημοσιεύοντας περισσότερες από ενενήντα  εργασίες (βιβλία, άρθρα, ανακοινώσεις), στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Υπήρξε επί σειρά ετών μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής και του Ιδρύματος Παναγιώτη και Έφης Μιχελή. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Αισθητικής (2001-04). Είχε τιμηθεί με το βραβείο της Europa Nostra (1982) για τη μελέτη του με θέμα την προστασία της ιστορικής γειτονιάς της Πλάκας, στην Αθήνα, και με το βραβείο Gottfried von Herder (1993) του Πανεπιστημίου της Βιέννης για το σύνολο του έργου του. Το βιβλίο του Πλάκα 1973-2003. Το χρονικό της επέμβασης για την προστασία της Παλαιάς Πόλεως Αθηνών (ΠΙΟΠ, 2006) βραβεύτηκε το 2007 από την Ακαδημία Αθηνών. Τον Νοέμβριο του 2014, κατά τη διάρκεια της 18ης Γενικής Συνέλευσης του ICOMOS, η οποία πραγματοποιήθηκε στη Φλωρεντία, αναγορεύτηκε επίτιμο μέλος του ICOMOS για τις διακεκριμένες υπηρεσίες του στον τομέα της συντήρησης, αποκατάστασης και αναβάθμισης των ιστορικών μνημείων, τοποθεσιών και ομάδων κτηρίων. Είχε μετάσχει σε περισσότερα από εξήντα εθνικά και διεθνή συνέδρια, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και είχε παρουσιάσει ισάριθμες ανακοινώσεις.
Ήταν μέλος του ΤΕΕ, του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων, της Ελληνικής Αρχιτεκτονικής Εταιρείας, του Κέντρου Μελετών Ιονίου, του ICOMOS, καθώς και άλλων επιστημονικών ενώσεων. Επίσης, είχε επανειλημμένα εκλεγεί στο Δ.Σ. του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων, του οποίου διετέλεσε Πρόεδρος το 1965, στην Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ και την Επιστημονική Επιτροπή των Αρχιτεκτόνων του ΤΕΕ.

Ο Διονύσης Α. Ζήβας ήταν επιστημονικός υπεύθυνος της εκδοτικής σειράς του ΠΙΟΠ «Καταγραφή της βιομηχανικής κληρονομιάς». Από τις Εκδόσεις του ΠΙΟΠ κυκλοφορούν τα εξής έργα του:

- Δ. Α. Ζήβας, Προβιομηχανικές αγροτικές εγκαταστάσεις στη Ζάκυνθο, Αθήνα 2000.

- Δ. Α. Ζήβας, Πλάκα 1973-2003. Το χρονικό της επέμβασης για την προστασία της Παλαιάς Πόλεως Αθηνών, Αθήνα 2006.

- Δ. Α. Ζήβας, Αρχιτεκτονικός oδηγός Αθηνών, Αθήνα 2012.

- D. A. Zivas, Architectural guide to Athens, Αθήνα 2016.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς συνήλθε εκτάκτως με την αγγελία του θανάτου τού επί σειρά ετών μέλους του,

ΔΙΟΝΥΣΗ Α. ΖΗΒΑ

Ομότιμου καθηγητή Αρχιτεκτονικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου

και έπειτα από εισήγηση της Προέδρου του, η οποία εξήρε την προσωπικότητα, το έργο και τη μακρόχρονη συνεισφορά του εκλιπόντος στη χώρα αλλά και στο Ίδρυμα, ομοφώνως αποφάσισε τα εξής:

1. Να εκφράσει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στους οικείους του και να παραστεί στην εξόδιο ακολουθία.

2. Να προχωρήσει σε δωρεά χρημάτων σε φορέα επιλογής της οικογένειας του εκλιπόντος.

3. Να καταθέσει στεφάνι στη σoρό του.

4. Το ψήφισμα αυτό να δημοσιευτεί στον Τύπο.