Ιστορικό Αρχαιολογικό Πάρκο Λαυρεωτικής

Το πρόγραμμα στόχευε στην προβολή του πολιτισμού της περιοχής της Λαυρεωτικής, ο οποίος συνδέεται με την εκμετάλλευση των μεταλλείων και την παραγωγή αργύρου και μολύβδου. Η αρχαία Λαυρεωτική υπήρξε μια περιοχή διάσπαρτη από εγκαταστάσεις όπως στοές μεταλλείων, πηγάδια, δεξαμενές, ορθογώνια και κυκλικά πλυντήρια, μεταλλουργικές καμίνους, οργανωμένα εργαστήρια, εγκαταστάσεις θραύσης και λιοτρίβησης.

Το Λαύριο της νεώτερης εποχής αποτέλεσε τη μοναδική βιομηχανική πόλη τύπου company town της Ελλάδας, μια πόλη που δημιουργήθηκε σε μια έρημη περιοχή για τις ανάγκες μιας συγκεκριμένης βιομηχανικής δραστηριότητας, με σημαντικά τεχνικά έργα και αξιόλογα δείγματα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής. Το σύνολο αυτό, από κοινού με τα αξιοσημείωτα μνημεία του φυσικού
περιβάλλοντος και τις αρχαιότητες της περιοχής, καθιστούν τη Λαυρεωτική ένα ευνοϊκό παράδειγμα περιοχής που μπορεί να επιδιώξει μια νέα ανάπτυξη, βασιζόμενη σε εκείνη του πολιτιστικού και εναλλακτικού τουρισμού.

Επιστημονική έρευνα και τεκμηρίωση: Ευάγγελος Κακαβογιάννης (αρχαιολόγος ΥΠΠΟ), Ασπασία Λούβη (αρχαιολόγος), Ουρανία Μάρη (αρχιτέκτων ΥΠΠΟ), Γιώργος Μαχαίρας (αρχιτέκτων), Γεράσιμος Παναγιωτόπουλος (πολιτικός μηχανικός), Στάθης Παπουτσής (μηχανολόγος), Γιάννης Τσαλαπάτας (πολιτικός μηχανικός)